DNS, czyli Domain Name System, można nazwać rodzajem książki telefonicznej internetu. Przypisuje on jednoznaczne i łatwe do zapamiętania nazwy domen (np. michaljanota.com) do adresów IP, które są cyfrowymi identyfikatorami pozwalającymi na zlokalizowanie konkretnych serwerów na całym świecie. Bez DNS, korzystanie z internetu byłoby znacznie bardziej skomplikowane. Zamiast wpisywać zrozumiałe dla nas nazwy domen, musielibyśmy pamiętać długie ciągi liczb, które reprezentują adresy IP serwerów.
Jak działa DNS?
Kiedy wpisujemy adres strony internetowej w przeglądarkę, np. “www.michaljanota.com”, nasza przeglądarka wysyła zapytanie do serwera DNS o przypisanie adresu IP dla tej konkretnej domeny. W odpowiedzi otrzymujemy właściwy adres IP, który pozwala przeglądarce nawiązać połączenie z serwerem, na którym znajduje się strona “www.michaljanota.com”.
Podczas gdy strony internetowe dla nas mają czytelne nazwy domen, komputery w sieci komunikują się między sobą za pomocą adresów IP. DNS jest swoistym tłumaczem, który pozwala nam korzystać z internetu w sposób zrozumiały dla nas, ukrywając skomplikowane adresy IP.
Hierarchiczna struktura
System DNS jest zorganizowany w hierarchiczną strukturę, która ułatwia przetwarzanie zapytań i utrzymanie spójności. Ta struktura składa się z kilku kluczowych elementów:
- Root Name Servers — to punkt wyjścia dla każdego zapytania DNS. W sieci istnieje kilka tysięcy takich serwerów, które są pierwszym ogniwem systemu odpowiadającym za przekazanie zapytania do odpowiedniego TLD.
- Top-Level Domain (TLD) Servers — te serwery zarządzają końcówkami domen, takimi jak .com, .org, .pl, .net, itd. Kiedy otrzymają zapytanie o konkretną domenę, przekazują informacje o serwerach nazw odpowiedzialnych za daną domenę.
- Name Servers — to serwery, które przechowują informacje o konkretnej domenie. Gdy otrzymają zapytanie o daną nazwę domeny, zwracają odpowiadający jej adres IP.
Co oznaczają poszczególne wpisy DNS?
DNS zawiera różne typy rekordów, które przechowują informacje o domenach i ich skonfigurowanych usługach. Oto najważniejsze typy rekordów DNS:
- A (Address) — rekord A jest najczęściej spotykanym typem rekordu DNS. Służy do mapowania nazwy domeny na odpowiadający jej adres IP (IPv4). Dzięki rekordowi A, komputer może odnaleźć serwer internetowy za pomocą zrozumiałej dla człowieka nazwy domeny.
- AAAA (IPv6 Address) — rekord AAAA pełni podobną funkcję jak rekord A, ale zamiast adresu IPv4, przechowuje adres IPv6, który jest nowszym standardem adresowania IP.
- CNAME (Canonical Name) — rekord CNAME pozwala na tworzenie aliasów dla innych rekordów DNS. Jest używany do przekierowania jednej nazwy domeny na drugą. CNAME jest najczęściej wykorzystywany do tworzenia przekierowań z subdomeny, np. z “www.michaljanota.com” przekierowuje na “michaljanota.com”.
- MX (Mail Exchanger) — rekord MX wskazuje serwery pocztowe, które są odpowiedzialne za obsługę e-maili dla danej domeny. Wartością tego rekordu jest priorytet serwera pocztowego, który określa kolejność przetwarzania poczty, gdy domena ma wiele serwerów pocztowych. Konfiguracja tego rekordu będzie niezbędna np. wtedy, gdy chcesz korzystać z poczty Google Workspace.
- TXT (Text) — rekord TXT umożliwia przechowywanie dowolnych informacji tekstowych. Jest szeroko stosowany do weryfikacji domeny przy ustawianiu usług zewnętrznych, takich jak Google Search Console czy systemu marketing automation.